Analisis pelaburan

Pendahuluan

Bagi seorang pengurus dana (fund manager), biasanya ada tiga faktor utama yang menentukan pulangan pelaburan sebuah portfolio pelaburan:
1) Asset allocation : Pembahagian modal pelaburan kepada beberapa jenis pelaburan yang berbeza seperti saham, bond, hartanah dan lain-lain
2) Securities selection : Pemilihan sekuriti (saham syarikat) yang betul dan berpotensi
3) Market timing : Penentuan masa untuk membeli atau menjual sesuatu saham

Dalam ketiga-tiga faktor diatas, asset allocation merupakan antara faktor yang terpenting, oleh itu seorang pengurus dana hendaklah mempunyai strategi tersendiri dalam pembahagian modal pelaburan iaitu berapa peratuskah daripada dana terkumpul disalurkan dalam pelaburan saham, terbitan bon dan sebagainya.

Ke mana nak labur?
Biasanya juga, keseluruhan besar dari dana tersebut akan dilaburkan ke dalam SAHAM. Kenapa? Kerana pada zaman moden ini kekayaan dihasilkan melalui bisnes-bisnes korporat, berbanding pada zaman dahulu orang menjadi kaya melalui industri pertanian mahupun industri perkilangan. Sekarang, orang-orang kaya semua mempunyai saham/syarikat. Tengok sahaja Warren Buffet dll.

Jadi, bagaimanakah pula syarikat korporat ini menghasilkan keuntungan? Syarikat korporat ini menjana keuntungan kerana pasaran tidak efisyen, bermaksud pasti tiada mana-mana pihak, baik penjual atau pembeli akan mengetahui NILAI sebenar sesuatu produk atau servis. Sekiranya kedua-dua penjual dan pembeli mengetahui NILAI sebenar sesuatu produk, pasaran disebut sebagai efisyen dan tiada keuntungan boleh dijana oleh penjual.

 Kenapa? Kerana, jika seorang pembeli tahu NILAI sebenar sesuatu produk sedangkan HARGA yang dijual oleh penjual melebihi NILAI tersebut (kerana penjual mahukan keuntungan), sudah tentu pembeli tidak akan membeli pada HARGA yang lebih tinggi daripada NILAI produk tersebut kerana ini pasti merugikan pembeli tersebut. Sekiranya ini berlaku, sudah tentu syarikat tidak boleh buat duit.

Sekarang, kita faham bahawa pengurus dana akan melabur dalam saham syarikat kerana disitulah lubuk duit yang menjana kekayaan. Timbul persoalan, adakah bon juga menjana kekayaan? Adakah orang menjadi kaya dengan sekadar melabur dalam bon?

Negara mana nak labur?
Sekarang kita tahu saham boleh buat duit. Kita juga tahu ada lebih 100 pasaran saham dalam dunia. US, China, Jepun, Korea, Itali, Sepanyol dan seterusnya, masing-masing mempunyai pasaran saham tersendiri. Jadi, macam mana nak pilih negara yang terbaik untuk pelaburan?

1) Pertama, kita lihat berapa peratuskah sumbangan KDNK negara tersebut kepada keseluruhan KDNK dunia. Lagi tinggi KDNK negara tersebut, bermakna lagi besarlah sumbangan negara tersebut kepada ekonomi dunia keseluruhannya.
2) Kedua, kita lihat market capitalization pasaran saham negara tersebut, iaitu berapakah nilai pasaran saham tersebut.
3) Negara yang baik untuk dilaburkan ialah negara yang mempunyai KDNK yang tinggi tetapi rendah market capitalization. Dengan kata lain, negara tersebut mempunyai NILAI yang tinggi, tetapi dinilai pada HARGA yang rendah. Nampak tak apa perbezaan antara NILAI dan HARGA kat situ?

Menurut data tahun 2007, nilai KDNK dan market capitalization dunia adalah terbahagi kepada yang berikut:
Negara                      KDNK             Market Caps
United States             21.3%              43.4%
Emerging markets      43.7%               10.9%
EU                            16.1%              13.3%
UK                            3.3%                8.3%
Japan                         6.6%                10.8%
Canada                      2.0%                 3.8%
Other Asia                 3.7%                 4.3%
Other Europe             3.3%                 5.2%

Jadi tak hairanlah kan kenapa dalam berita selalu diberitakan perhatian kepada emerging market, kan?